Na przestrzeni XIII – XV w., dzięki stopniowemu poszerzaniu praw handlowych Żydów znacznie wzrosła ich aktywność ekonomiczna. Jednak od połowy XVI w. przywileje książęce i królewskie stopniowo traciły na znaczeniu. W 1539r. Zygmunt I Stary przekazał jurysdykcję nad Żydami mieszkającymi w dobrach prywatnych właścicielom tych ziem. Od tej pory gminy leżące na ich terenie starały się o własny, prywatny przywilej. W XVII w. stało się już praktyką, że każda nowa gmina żydowska otrzymywała odrębny przywilej, wydawany przez właściciela. Przy ich redagowaniu wzorowano się co prawda na przywilejach królewskich, jednak ustawodawstwa prywatne różniły się między sobą,  a ujednolicenie regulacji nie było możliwe ze względu na ich ogromną ilość.

W okresach rozbiorów sytuacja Żydów uległa istotnemu pogorszeniu. Pod rządami zaborców nie miała ona jednolitego charakteru, można jednak z pewnością stwierdzić, że była niekorzystna. Wielu Żydów w tym okresie zaangażowanych było w polskie walki narodowo-wyzwoleńcze. Począwszy od Powstania Kościuszkowskiego, w którym walczył Berek Joselewicz z oddziałem, w kolejnych zrywach narodowych licznie walczyli polscy Żydzi, zaangażowani byli też w pracę u podstaw, rozbudowując polski kapitał, a potem w znaczniej mierze pożytkując go na wspieranie polskości, jak bakier i finansista Leopold Kronenberg, powstaniec styczniowy, działacz społeczny i historyk Aleksander Kraushar, czy budujący optymistyczną wizję przeszłości Polski Szymon Askenazy.

Żydzi polscy bardzo licznie włączyli się w struktury Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. Walczyli na wszystkich frontach, w walkach o Wielkopolskę, Śląsk, Galicję i w wojnie polsko-bolszewickiej.

Odzyskanie niepodległości w 1918r. zrodziło wśród społeczeństwa entuzjazm i zmotywowało do wdrażania zmian we wszystkich dziedzinach życia. Okresdwudziestolecia międzywojennego stanowił czas trudny, bo scalać trzeba było ziemie stanowiące dotychczas trzy różne obszary prawne i ekonomiczne, a potem borykać się ze skutkami globalnego kryzysu gospodarczego. Mimo to był to czas rozkwitu ekonomicznego, którego efekty są wyraźnie widoczne w funkcjonowaniu obecnych  instytucji finansowych, a także w kształcie regulacji prawnych. Żydzi polscy wnieśli bardzo istotny wkład w rozwój gospodarczy Polski w tym okresie.

Platforma swoją treścią obejmuje tylko fragment  bogatej historii Żydów polskich, bowiem nie jest możliwe pełne omówienie tak szerokiego zagadnienia w jednym miejscu, w sposób merytorycznie zadowalający .

Chcąc zapewnić walor edukacyjny platformy, zajęliśmy się opracowaniem tylko wybranych etapów działalności Żydów polskich – w sferze prawno-gospodarczo-finansowej. Skupiliśmy się przede wszystkim na tym, co dało początek– asumpt do aktywizacji społeczeństwa żydowskiego w polskim handlu i gospodarce, a także zaakcentowaliśmy czasy bliższe, kiedy to Żydzi polscy współtworzyli dobrobyt prawno-gospodarczy odrodzonej Rzeczypospolitej. Dzięki temu wyznaczyliśmy ramy czasowe aktywności mniejszości żydowskiej na terenie Polski, ukazując jak na przestrzeni wieków zmieniało się jej nasilenie,  uwidaczniając tym samym realny wykład Żydów polskich w nasze teraźniejsze życie.